Op zoek naar de pestvogel
Gisteren en vandaag ging ik op zoek naar de pestvogel.
Voor mij deed hij zijn eer aan: hij pestte me. Ik heb geen pest gezien helaas.
Gisteren was ik in Loosduinen, waar hij zou zijn waargenomen. Lang rond gelopen in deze omgeving en ja! Daar hoorde ik hem. Voorzichtig naar de bewuste boom gelopen, en de vogel was gevlogen.
Helaas, hij kwam ook niet meer terug.
Ondanks lang zoeken, vond ik er geen meer, wat ook klopte wat ik op de site van waarneming zag.
In Loosduinen werd (en wordt) er geen meer gezien.
Vandaag was geen ander verhaal.
Op dezelfde site zag ik, dat ik Voorburg een grote groep was gezien.
Even getwijfeld, want het was best ver en koud ook.
Maar ik dacht, ik heb maar één kans, morgen is al “vol”.
Dus routeplanner uitgeprint (toch verdwaald) en op pad gegaan.
Bij het bewuste adres aangekomen was weer geen pestvogel te bekennen.
Natuurlijk wel in de omgeving rondgelopen en zag enorm veel vogel. Merels, mezen, meeuwen, halsbandparkieten, vinken, kauwen en kraaien. Maar ik zag en hoorde de door mij gezochte vogel niet.
Wel de kramsvogel. En maar liefst drie stuks.
Toch ook leuk!
Deze heb ik nog nooit op de foto, dus niet geheel onverrichter zake keerde ik weer terug naar huis.
Ik moet bekennen, dat de terugreis nog erger was dan de heenreis.
Ik ken Voorburg totaal niet en was mijn richtingsgevoel totaal kwijt.
Ik belandde naar Drievliet. De Prinses Mariannelaan heb ik twee keer gezien en gelukkig kon ik af van de weg naar Zoetermeer.
Vis de Binckhorst kwam ik dan toch richting mijn huis.
De pestvogel zal ik wel niet meer zien. Of iemand moet me erheen rijden in deze kou, want ik voel me nog steeds blauw van de kou.
(En wie weet wordt hij weer in deze omgeving waargenomen en ben ik er redelijk zeker van dat hij er nog is….).
Toch jammer: want wat is het een schitterende vogel.
