Night At The Park 2016
Een geweldig Night at the Park 2016
Eindelijk mijn verslag van Night at the Park 2016
Eigenlijk had deze blog vóór Parkpop moeten komen, maar op de een of andere manier moest dit festival even bezinken.
Ook had ik de foto’s van Parkpop al eerder bewerkt en weet ik, dat sommige mensen op de foto’s zaten te wachten, dus daarom even andersom.
Maar het was niet minder feest! Een weekend vol muziek, wat wil je nog meer?
Blij haalde ik mijn polsbandjes voor Night at the Park 2016 op bij de persbalie.
Oeps, dat was even schrikken. Het was verboden foto’s te maken bij Blade en Anastacia.
Bij de organisatie nagevraagd of in het publiek wel foto’s met een compact camera gemaakt mochten worden: als blogger wil je toch een compleet verslag maken? En daarbij, het publiek mag ook foto’s maken.
Gelukkig, dat was geen probleem.
De waanzinnige Night, nu ja, nacht, het begon al vroeg in de middag, begon met Yada Yada.
Wauw.
Ik had op Youtube al wat beluisterd van tevoren en was niet echt stuk ervan.
Maar toen ik het hoorde!
Het samenspel was dynamisch en iedereen die aanwezig was ging uit zijn dak. Ook Spike speelde een nummer mee: leuk! Kennelijk is deze band óf live veel beter, óf zijn de opnamen daar slecht.
De leadzanger lijkt bijna als twee druppels op Herman Brood.
Daarna was het de beurt aan de Haagse band Di-rect.
Een Haags festival, daar hoort ook een Haagse band bij.
Niet alleen het publiek, ook de fotografen stonden zichtbaar te genieten.
Stilstaan was onmogelijk.
Ook de band had het zichtbaar naar hun zin.
Sja, toen kwam Slade,
Het persvak bleef gesloten: alle fotografen gingen in het VIP vak staan.
Snel mijn pocket camera uit de tas gehaald en geprobeerd foto’s te schieten, wat aardig lukte.
Natuurlijk is de kwaliteit nooit zo als die van een SRL, maar om nu foto’s te publiceren die met een dergelijke camera zijn gemaakt, daar waag ik me maar niet aan.
Bekende en minder bekende nummers volgden elkaar met diverse grappen tussendoor op.
Wat heb ik staan te genieten en zelfs staan dansen.
Geen moment was de lach van mijn gezicht. Ik vond het bijna jammer toen het concert was afgelopen!
Racoon volgde hierna.
Voor mij eerlijk gezegd een beetje een teleurstelling na de fantastische bands die al de revue waren gepasseerd.
We mochten drie nummers schieten en dom, ik heb er maar een paar gemaakt. Misschien ook omdat ik de muziek niet erg leuk vond en de passie miste, dat de motivatie daarvoor ontbrak.
Anastacia maakte het weer goed. Meer dan.
Van haar optreden mochten helaas ook geen foto’s worden gemaakt.
Hé! Het persvak was open? Dus toch erin gelopen: je kon tenslotte zo weer het VIP vak in. Even later bleek, dat er toch drie nummers gefotografeerd mochten worden!
Ik heel blij, want hoe vaak krijg je de kans om haar “te schieten”? Voor mij zal dat vast een “onze in a life time” zijn….
Het eerste nummer was zij voor mij, terwijl ik toch niet één van de allerkleinsten ben, onzichtbaar.
Half hoofd, of ventilators die in de weg stonden om haar haar mooi te doen wegblazen stonden in de weg.
Gelukkig was dit maar even.
Met het tweede nummer kwam ze naar voren en kon iedereen haar goed in beeld nemen.
Leuk was ook het moment dat ze met danseressen op een trap stond en met hun danste.
Op de bovenstaande foto heb ik een ventilator die me stoorde “weggekloond”.
Wat ziet ze er goed uit.
Maar ook haar stemgeluid is enorm veel beter dan wat ik gewend was (met jongere meiden word je met de muziek ook als ouder “grootgebracht”).
Al met al heb ik me prima vermaakt en ben ook na de andere drie nummers blijven staan in het VIP vak.
Holly Johnson is een ster van wereldformaat vind ik.
En voor mij maakte hij dat ook waar tijdens Night at the Park 2016.
Ooit leadzanger van Frankie Goes To Hollywood met nog een grandioze stem. Veel nummers herkende ik nog en zong lekker mee.
Af en toe keek hij op papieren vanaf een soort lessenaar waarop ook zijn drinken stond.
Een te mooi gezicht om daar ook geen foto van te maken.
Een vol veld voor dit podium (eigenlijk al bij Anastacia) was dolenthousiast.
Prachtig was de weerspiegeling van de drukte in zijn bril die hij in het begin op had.
Van mij had hij deze op mogen houden: het stond hem goed!
Als laatste de afsluiter Wet Wet Wet.
Ik had me al voorgenomen even te blijven om dan snel naar huis te gaan: het was al zo laat en ik wist dat de dag erop weer druk zou worden.
De muziek was lekker voor mij, maar daar was het mee gezegd.
Hij zong prima en loepzuiver, maar ik miste de passie die hij vroeger had.
Het was niet erg: de dag was grandioos!
Ik heb genoten. Net als bij Parkpop tellen niet alleen de optredens, maar ook de sfeer, de enorme gezelligheid onderling, de kans mensen te ontmoeten die je anders nooit kan zien en al die gevarieerde bands.
Evenals vorig jaar was Night at the Park 2016 een geweldig feest.
Nog steeds zit ik met een lach op mijn gezicht en kijk alweer uit naar volgend jaar.
Bedankt iedereen!!!!!
Eén reactie
Dyezzie
Geweldig! Nu ik dit lees over Slade vind ik het nog jammer dat we die niet hebben gezien!