Late lente
Echt warm is het nog niet.
Wat had ik het koud nadat ik vandaag besloot mijn humeur wat op te krikken door een paar uur op pad te gaan.
Tja, echt goed gekleed was ik ook niet: schoenen niet echt winterbestendig evenals mijn broek.
Maar ik moest gewoon weg: even de dagelijkse beslommeringen achter me laten.
Wat wordt de natuur mooi! Langzaamaan, een stuk later dan voorgaande jaren, beginnen de bomen een groene waas te krijgen en de voorjaarsbloemen uitbundig te bloeien.
Prachtig was dit veld in het Haagse Bos. En wat een geur die ervan af kwam!
Lang stond ik stil terwijl ik even een boterhammetje naar binnen werkte.
Deze bosanemonen bloeien normaal veel eerder. De natuur schijnt in vergelijking tot andere jaren zo’n drie weken achter te lopen.
Maar genieten is het wel als je ineens dit ziet!
Zeker met de zon erbij, na de hevige mist vanmorgen, is het bijna een sprookje.
Vandaag zou mijn vader 75 jaar zijn geworden. Het is raar, maar elke keer op sterf- of verjaardagen zie ik een vlinder. Zo ook vandaag en wel een heel bijzondere in deze kou: een citroenvlinder! Tijden volgde ik zijn pad, tot een Duitser op me af liep om de weg naar Aalsmeer te vragen. Ik moest het antwoord schuldig blijven, maar de vlinder was gevlogen……
In de tuin zit in de tweede vijver kikkerdril.
Hopen we.
Want we hebben het overgenomen uit mijn moeders grote vijver.
Zijn het padden, dan zorgen we wel voor een overloop dat ze over de rand kunnen lopen als ze volwassen worden.
Een laatste foto van de rododendron.
Eindelijk staat hij in bloei, althans één knop van de vele die dit jaar eraan zullen komen.
Prachtig……
