Het mooiste jaargetijde vind ik de lente

Het mooiste jaargetijde vind ik echt de lente.
Het ontstaan van nieuw leven, de frisse groene kleuren, alles wat in bloei komt.
Wandelingen in De Uithof zijn zo verrassend elke keer. Ontspannen en opgeladen kom ik weer terug.
Manege Berestein is gevestigd in dit natuurgebied. Een jonge veulen liep naast zijn moeder. Nieuwsgierig keek hij me aan. De moeder hield me in de gaten. Een beetje onnodig, want een brede sloot lag tussen ons in.

Ook de ooievaars zitten al weer (lang) op het nest. Ik weet niet of er al jongen zijn, of dat er nog steeds wordt gebroed.
Het is niet makkelijk in de brandende zon op het nest te zitten: toen ik er langs fietste zag ik dat de ooievaar de bek steeds open hield om wat afkoeling te krijgen.

Verderop in de Uithof zag ik de partner. Deze verzamelde nieuw nestmateriaal. Zo lang jonge ooievaars nog in het nest zitten, wordt dit namelijk regelmatig aangebracht om het nest zacht, schoon en fris te houden.
De lange droogte (weer!) dit voorjaar maakt het het koppel weer erg zwaar.
Zal er ook de komende tijd voldoende voedsel gevonden worden?
Lees het verhaal van 2 jaar geleden, waarbij helaas één jonge ooievaar van het nest moest worden gehaald.

Gelukkig hoorde ik veel gekwaak om me heen.
Heel voorzichtig liep ik naar het bruggetje (voorzichtig, want als ze je zien, springen ze snel het water in!) en daar zag ik drie kikkers zonnebaden.

Elk jaar weer ben ik blij als ik dit zie. De orchissen.
Het zijn brede én rietorchissen die de Uithof sieren.
Ooit stonden er ook een aantal rond het moerasdeel, maar helaas is dit geminimaliseerd. Er staan er nog wel een paar, maar ik vraag me af hoe lang nog, aangezien de beplanting enorm verandert. En het daar ook erg droog wordt. Ik hoop het nog lang te mogen zien.

(Gewone oeverlibel).
De lente is ook het jaargetijde, waarop de libel uit de pop sluipt.
Zelf heb ik dat nooit waargenomen, maar tijdens mijn wandeling in de Uithof zag ik wel een, die vlak boven de pop bezig was de vleugels op te pompen (niet deze libel overigens).

Is dit mooi of niet?
Al hou je niet van spinnen, dan nog is het een machtig gezicht, hoe de spin een spinsel met grassen heeft gemaakt en daarin zit, tot de eitjes uitkomen?

Ik besluit mijn blog over het mooiste jaargetijde met deze reuzen.
De Schotse hooglanders die in De Uithof grazen langs de Wen.
Afgelopen winter viel me iets vreemds op: ik zag er geen! De jaren ervoor zag ik ze het hele jaar rond. Ik heb dus contact opgezocht met de Gemeente Den Haag. Van hun kreeg ik het volgende antwoord:
“Hoi Gera, Er lopen normaal inderdaad twee hooglanders jaarrond in de oeverlanden. In de zomer komen daar de laatste twee jaar nog twee bij.
Omdat er afgelopen zomer flink was gegraasd door de vier hooglanders gezamelijk en het daarbij een ontzettend natte herfst was hebben wij besloten om ze uit het gebied te verwijderen.
Wij zijn in dit geval Ekogrön in overleg met betreffende groenbeheerder gemeente Den Haag.
Indien ze de winter door zouden lopen zouden ze weinig meer toevoegen en wel veel schade veroorzaken met hun hoeven.
Doorlopend worden de dieren en de gebieden gemonitord. Hierdoor kunnen we bijsturen als het moet, dit is afgelopen najaar gebeurd. Aankomende winter kan het weer anders zijn, of hetzelfde. Einde vd zomer weten we dat.
De dieren komen binnenkort (april) weer terug met z’n vieren naar de oeverlanden om te “overzomeren” en hun werk weer op te pakken.”
Wandel je dus nu langs het prachtige stuk bij de vele waterlelies, dan kan je deze prachtige dieren ook weer tegen komen.