Het elektronisch kinddossier
Kinderen moeten we beschermen. Ze horen in geborgenheid maar ook in vrijheid op te groeien.
Vanaf 1 januari 2009 treedt de nieuwe Wet Publieke Gezondheid in werking. Het veelbesproken elektronisch kinddossier (EKD) wordt hiermee een feit. Wat begon als het digitaliseren van papieren dossiers (bij consultatiebureaus e.d.) zal uitgroeien tot een “opvoedkundig instrument” van de overheid.
Alle berichten die ik erover las en omdat ik 4 kinderen heb, beangstigden deze me nogal, dus ben eens flink gaan googelen.
Een heel heldere uitleg van alle rechten en plichten kan je, als je eveneens bezorgd bent op Ouders.nl (klik) lezen; maar echt gerust stelde het me niet.
Voor alle zaken die in het kinddossier komen te staan; lees deze pdf maar eens!
Ik vind dat ze een behoorlijke inbreuk op de privacy van zowel ouders als kind geven.
Natuurlijk kan ik me voorstellen, dat de digitale snelweg ook voor de overheid simpeler is dan het doorworstelen van papieren dossiers. Maar is het fair, dat vragen als hoe zien de geslachtsorganen en beharing van uw kind (zowel jongen als meisje) eruit erin komen te staan? En wanneer een kind voor het eerst geslachtsgemeenschap heeft gehad, en of en op welke manier hij of zij zich beschermde daarbij?
Om een kind te beschermen, wat mij het primaire doel lijkt van een kinddossier (een zo gezond mogelijke ontwikkeling van kinderen te bevorderen, problemen tijdig te signaleren en de hulpvraag tijdig bij de juiste hulpverlener krijgen) zijn dat heel irrelevante vragen!!!
En hoe zit het met eventuele onwaarheden; je moet als ouder wel erg opletten en er met de neus op blijven zitten. Als een kind 13 jaar of ouder is, wordt er niet meer verwacht dat ouders mee gaan naar een bezoek van de GGD. Dus de indruk die een arts dan krijgt van jouw kind is niet direct meer controleerbaar.
Dan het feit van de bewaarplicht; voor het kinddossier is dat 15 jaar.
Maar niet 15 jaar vanaf de geboorte, nee, vanaf het 19e levensjaar van je kind, dus maar liefst tot zijn 34e. Maar als de overheid vindt, dat het belangrijk is dat het langer wordt bewaard, dan is die termijn dus langer.
Een onheilspellende gedachte.
Als ik zie, hoe er met bepaalde gegevens op dit moment worden omgegaan, maakt mij persoonlijk dat nog angstiger. Verder wie krijgt welke gegevens onder ogen? Wie krijgt toegang tot dat dossier? En hoe wordt dat beveiligd?
„De plannen van Jeugdminister Rouvoet en ook van de wethouders Jeugd en
Volksgezondheid uit mijn stad Rotterdam zijn absurd stalinistisch, megalomaan. De overheid suggereert dat er één juiste oplossing is voor problemen, maar dat is een mythe. Dat is pure volksverlakkerij, een bewijs van de populistische wind die er waait in Den Haag. Er is niet één aanpak van kinderleed.” Zegt Jos Lamé van de Riagg Rijnmond; lees hier het interview dat hij had met Antoinette Reerink.
Ja, het ‘Big Brother is watching you’-effect is voor mij steeds meer realiteit.
Mijn advies?
Heb je kinderen; vraag elke keer inzage en controleer steeds de gegevens.
Ze zullen, wat ik las, zeker wel bewaard blijven, maar dan heb je zelf in elk geval een beetje controle. Laat vernietigen wat niet klopt; en let erop dat gebeurt wat je vraagt.
Je kinderen zijn jouw verantwoording; laat ze niet in de kou staan door foutief ingevulde gegevens waarvan ze later misschien last kunnen krijgen. Hou de vinger aan de pols!
