Een ijsvogel in De Uithof!

Weken was ik niet weggeweest en nauwelijks actief door pijn, drukte en een interne verhuizing. Onze tweeling kreeg namelijk voor het eerst een eigen kamer en dat betekende een zelf gemaakte wand in één kamer slopen om een ruime kamer te creëren.
Maar ook de kamer waar ooit mijn oudste dochter met haar dochter sliep moest uiteraard worden heringericht.
Intensieve weken dus, naast alle andere drukte die we door moesten maken. Tijd en energie om iets te doen buiten de vertrouwde 4 muren had ik niet. Tot vandaag. Ik besloot een lange wandeling te maken om alles even van me af te laten glijden met de prachtige kleuren van de herfst.
Wat heb ik genoten en wat werd ik verrast: een ijsvogel!

Eén van mijn wensen was altijd een ijsvogel op de gevoelige plaat te zetten.
Dat ze in de Uithof voorkomen wist ik: ik had ze al eens gehoord. Tijdens een vaart met de Willemsvaart had ik er ooit een gezien, maar van verre. Ondanks zoeken was ik deze niet meer tegengekomen: tja, je moet maar weten waar ze zitten.
Opeens zag ik iets blauws voorbij schieten. Een vogel landde op een paaltje: snel klikte ik en ja! De ijsvogel stond op beeld. Helaas was een man van de fiets afgestapt en begon ganzen te voeren. Natuurlijk was de vogel gevlogen voor ik de kans kreeg hem scherper op de foto te krijgen. Maar het zien van deze prachtig, haast exotisch aandoende vogel, was een geweldige ervaring! En hem dan ook nog vast te kunnen leggen: mijn middag kon niet meer stuk.De reden dat ik de camera al in de aanslag had was, omdat ik bezig was de ooievaars die steeds proberen te broeden in de Uithof vast te leggen. Dit koppel dat naast reigers hun voedsel zoekt maakt kennelijk de oversteek naar Zuid Afrika dit jaar niet. Het lijkt mij te laat om daar nog aan te beginnen en er zijn steeds meer overwinterende ooievaars in Nederland en Den Haag.

Nog even gezocht naar de blauwe vogel, maar kon hem niet meer horen of ontdekken, dus op paddenstoelenjacht gegaan, na het genieten van de prachtige kleuren en beelden van de gevarieerde Uithof. De herfst is niet mijn favoriete jaargetijde, zoals ik eerder schreef, maar de geuren, de kleuren en de beelden zijn overweldigend.

De bladeren die composteren geven een zalige lucht af. Tezamen met alle zwammen en paddenstoelen die in grote getale aanwezig zijn maakten, dat ik de hele tijd vergat en bijna verdwaalde tussen alle kleine zijpaadjes. Hierboven als ik me niet vergis de geweizwam.

Prachtige paddenstoelen, soms over een gigantisch grote vlakte verspreid.

Maar ook de bekende judasoren. Behoorlijk grote oren, al zaten er ook kleine tussen.

Of juist minuscule zwarte zwammen(?). De naam weet ik echt niet. Van paddenstoelen heb ik geen kaas gegeten. Volgens mij zijn het geen oude geweizwammen: de schwung was anders en ook de vorm kwam niet overeen.

Mijn aandacht werd op de terugweg getrokken door een bonte specht.
Hij had mij ook in de gaten en was al snel verdwenen. Maar een boomkruiper ging onverstoorbaar door met voedsel zoeken. Ik kon hem een paar maal, ondanks zijn grote snelheid vastleggen, al was het resultaat niet echt naar mijn zin, De stand van de zon was waardeloos en ik kreeg de camera niet goed door zijn rappe bewegingen.

Een laatste foto van een juffer: nog steeds zijn libellen en juffers actief in De Uithof.
Te moe nog lang te zoeken en kijken liep ik terug, toch nog even stiekem kijkend of ik de ijsvogel zag, maar helaas. Een volgende keer?

Please follow and like us: