Bevrijdingsdag
Vandaag is het Bevrijdingsdag.
Een beetje een dubbel gevoel voor mij.
Aan de ene kant is het natuurlijk feest.
Aan de andere kant is het toch voor mij een herdenkingsdag.
Precies een jaar geleden overleed mijn schoonmoeder na een lange periode van afhankelijkheid en ziekte.
Voor haar was het een bevrijding. Haar steeds grotere afhankelijkheid kon ze niet meer verdragen. Voor ons een groot verlies haar te moeten missen.
Voor mij was ze een heel speciale schoonmoeder. Vanaf het moment dat ik in hun gezin “binnenstapte” was ik meer dan welkom. Zij heeft mij vanaf het begin zo enorm geaccepteerd (natuurlijk haar man ook! Helaas overleed hij veel eerder) dat dat soms hele komische momenten opleverde. Mijn man kreeg soms op zijn kop als hij mij niet behandelde zoals zij dat wilde.
Straks ga ik met mijn kinderen naar het Spui; ik heb ze beloofd naar het bevrijdingsfeest te gaan. Maar een echt feestelijk gevoel heb ik nog niet.
2 reacties
Zakina
Begrijpelijk dat je geen bevrijdingsgevoel hebt nu. Wat heerlijk dat je zo’n fijne band met je schoonmoeder had zeg. Gek, dat het dan op zo’n dag is, maar in je hart leeft ze door.
Hanny
Niet zo onbegrijpelijk. Maar door de recente gebeurtenissen met je vader, kan ik me indenken dat je hoofd niet helemaal naar een bevrijdingsfeest staat.