Aangereden op snorfiets

Wat een pech gistermiddag!
Voor mijn man zou ik een paar boodschappen doen in de binnenstad. Natuurlijk, zoals altijd ga ik dan ook even langs het Plein en Binnen- en Buitenhof om te kijken of er iets bijzonders is. Zo zag ik dus de All you need is Love caravan staan; leuk!
Daarna de boodschappen gedaan en via de Prinsegracht naar de Lijnbaan gereden om op de markt nog even een onderdeel voor mijn fiets te halen (die mijn zoon alweer had gesloopt).
Helaas, het mocht niet zo zijn.
Ik hoorde getoeter, dus keek ik aan de overzijde of er een bekend iemand in een auto was; dit was niet het geval.
Voordat ik het wist gleed ik onderuit….


Een scooter met geel kentekenplaat nota bene op het fietspad nota bene had mijn stuur geraakt waardoor ik van de snorfiets werd gelanceerd.
Plat op mijn rechterkant schoof ik over de grond. Opstaan was even niet mogelijk, het deed me een pijn!
De scooter reed terug en de bestuurder en degene die achterop zat vroegen of het ging. Nee, het ging even niet!
Een politiewagen kwam aan en de agenten namen ons apart.
De agente die mij aansprak kalmeerde mij, want echt, ik stond te trillen als een rietje. Of ik even wilde zitten. Nee, dat ging niet (tja, met mijn rug is dat niet echt lekker op de koude grond en op een deken die me werd aangeboden durfde ik ook niet aan).
Nadat ik wat was bijgekomen werden onze verklaringen afgenomen.
Mijn duim was intussen 2 keer zo dik geworden en werd met de minuut dikker. Gelukkig had ik mijn handschoenen al uitgetrokken! Ook mijn nieuwe jas was stuk, maar mijn snorfiets had niets (wat wil je; een oude Puch 🙂 ).

De agente adviseerde mij even naar het ziekenhuis te gaan om de duim na te laten kijken. Gelukkig was het vlak bij het MCH Westeinde, dus dat was goed te lopen.
Foto’s werden gemaakt en ik bleek niets gebroken te hebben (wat ik ook wel had verwacht, want ik kon alles nog bewegen).
Ook een tetanusinjectie kreeg ik, dus ik ben weer 10 jaar beschermd tegen straatvuil….
Natuurlijk ben ik op de snorfiets zij het met een slakkengangetje, weer naar huis gegaan. Niet direct weer gaan rijden houdt straks in dat je niet meer durft!

Mijn duim begint nu weer wat soepeler te worden, en de dikte is iets minder, al wordt nu mijn hele hand blauw. Ook heb ik overal een enorme spierpijn en mijn rechter schouder is werkelijk gesloopt. Nu ja, dit zal allemaal wel slijten evenals de blauwe plekken en schaafwonden overal.
Vandaag toch maar een kalm dagje en wie weet morgen ook; er liggen nog heel wat boeken op de stapel om te lezen…

Tweet

Please follow and like us: