Vandaag is het 4 mei, de dag waarop we met elkaar stilstaan bij slachtoffers van oorlogsgeweld en onvrijheid en we ons realiseren hoe kwetsbaar de vrijheid is.

Voor mij persoonlijk zijn zowel 4 als 5 mei, de dag waarop Nederland bevrijd was van de Duitse overheersing, belangrijke dagen.

Niet alleen het feit dat de oorlog voor ons voorbij was, maar ook een les. Dat we ervoor moeten blijven waken, dat we niet dezelfde fouten maken. Dat vrijheid belangrijk is. Dat we ervoor moeten “vechten” deze te behouden.
Dit is één van de redenen (buiten het respect en de dankbaarheid dat zo veel mensen ervoor hebben gezorgd dat wij in een relatief vrij land leven) dat als ik kan, altijd de herdenking op 4 mei wil meemaken.

Meestal ga ik naar de Parallelweg, zo ook vandaag, samen met mijn tweeling die in de tram me overal over uithoorden en van alles wilden weten (tot groot vermaak van de omstanders).

Op 31 maart 1945, vlak voor het einde van de oorlog, werden op deze plaats 12 mensen willekeurig opgepakt en gefusilleerd omdat een Duitse soldaat was gedood.

Elk jaar vindt, buiten (onder andere) de alom bekende herdenking op de Waalsdorpervlakte, hier een herdenkingsbijeenkomst plaats.

Vlak voor Station Hollands Spoor werd verzameld en in stoet met burgemeester Van Aartsen en wethouder Van Alphen voorop naar de plaats gelopen waar de mensen waren doodgeschoten.