Hoe geloofwaardig zijn de media?

Een aantal jaar geleden was ik bij een boekpresentatie van Joris Luyendijk “het zijn net mensen”.
Het was nog in de periode, dat ik het nieuws verslond en er redelijk ervan uitging, dat wat mij werd gebracht waar was.
Tenslotte zouden media als het ANP betrouwbaar en onafhankelijk moeten zijn.
Ik viel van de ene verbazing in de andere.

Joris Luyendijk gaf het aan in zijn boekpresentatie (en boek); er is een berichtenlijst die door de diverse media klakkeloos wordt overgenomen, waardoor wij niet de werkelijke kant van de zaak zien.

Tegenwoordig zoek ik op internet verder als ik een verhaal van diverse kanten wil weten.
Ik vertrouw en geloof de geijkte media een stuk minder.
Dat dat terecht is, bewijst de berichtgeving van de afgelopen dagen bijvoorbeeld ten aanzien van de uitgeprocedeerde asielzoekers wel.
Zowel de AD/Haagsche Courant, Nu.nl, Omroep West en Den Haag FM hebben berichten de “wereld ingestuurd” die deels of zelfs volledig niet kloppen.
Berichten zijn en worden klakkeloos overgenomen, waarbij niet wordt nagegaan, of correct is.

Op zich hoeft dat geen probleem te zijn, als je ervan uitgaat, dat mensen de moeite nemen zelf onderzoek te verrichten. Maar zo steekt de wereld niet in elkaar. Mensen willen liefst in een paar regels op de hoogte blijven en geloven alles wat de “geijkte media” ze voorschotelen. Niemand heeft tijd de berichten te controleren. En waarom ook? Je zou er gevoeglijk vanuit moeten kunnen gaan dat wat deze media je brengen correct is.
Maar een ander probleem is, dat diverse media door deze foutieve berichtgeving (en echt niet alleen in deze!) mensen een verkeerd beeld geven en zelfs groeperingen in een negatief daglicht plaatsen.
En dat is heel kwalijk.
Want het zet mensen tegen elkaar op. Een onafhankelijke mening is niet meer te vormen.
Het kan zelfs een veiligheidsgevoel beinvloeden.
Ook zorgt het voor vooroordelen, die nauwelijks meer zijn terug te draaien.
Het risico bestaat, dat we in een maatschappij komen waarin tolerantie steeds verder te zoeken is.

Ik neem weer als voorbeeld de asielzoekers. De persconferentie werd door diverse media bezocht. Maar, voornamelijk door fotografen. Naar wat de woordvoerders vertelden werd soms met een verveeld gezicht geluisterd, maar niemand die ook maar wat opschreef.

Behalve op Haagspraak -een blog!- heb ik iets terug kunnen vinden van deze persconferentie. Waar blijven dan de “geijkte media”? In hoeverre kan je ze vertrouwen in nieuwsberichten?

Denk alleen, dit alles overwegende, ook eens aan alle berichten rond de dood van Rishi…

Please follow and like us: