-
Dijk Erasmuszone omgeploegd en groen verwijderd
Op 1 juni schrok ik enorm.
Een grote tractor ploegde de hele dijk in de Erasmuszone om.
Alle begroeiing werd weggehaald en de grond werd geëgaliseerd.
Wat was hier aan de hand? Zou hier ook gebouwd worden? -
Nieuwbouw vervuilt water ecologische verbindingszone
Toen ik langs de ecologische verbindingszone (bij de Erasmusweg) wandelde, viel mij op, hoe vreselijk vies het was.
Terugdenkend aan alle watersalamanders, kikkers en padden die ik ooit zag, hield ik mijn hart vast voor het komend zomerseizoen.
Een overvloed aan plastic, schuimplastic en andere rommel ligt in en rond het water.
Dat het gevaarlijk is bleek even later. -
Eco fietspad bedreigt ecologische verbindingszone verder
De ecologische verbindingszone langs de Erasmusweg. Wat heb ik hier vaak en intensief van genoten. Een klein stukje paradijs langs snelle doorgaande wegen. Vanaf het moment dat ik in Escamp woon en leef, heb ik er menig wandeling gemaakt. Ook nu nog. Al is er weinig meer van over.
In hoeverre kan je, na alle nieuwbouw het nog een echte ecologische verbindingszone noemen? In kleine stukjes is het nog steeds schitterend, maar op de meeste plekken is/komt er echt te weinig ruimte voor veel dieren.
En nu is er de dreiging van een “eco fietspad”. -
Ecologisch asfalt op ATV Zonnegaarde?
Ecologisch asfalt.
Ooit van gehoord?
Nee, ik ook niet: hoe kan een fietspad gemaakt zijn van ecologisch asfalt?
Maar, dat is wel degelijk het plan op ATV Zonnegaarde.
Ik kreeg van één van de bezitters van een tuin aldaar een mail dat er plannen waren een fietspad door het gebied aan te leggen. -
Ecologische verbindingszone Erasmusweg pracht verloren
Al dagen ben ik een beetje uit mijn humeur.
Lang genoot ik van “mijn veldje”, voor zolang het er nog was. Ik beken, de laatste tijd kwam ik er niet vaak meer, maar als ik erlangs reed over de Erasmusweg, genoot ik!
Overdags van alle vogels die ik er zag. Zelfs buizerds, fazanten (en zelfs een vos) zagen het als “hun” terrein. ’s Avonds laat, als het donker was, vlogen vleermuizen en zelfs een uil over me heen.
Geen wonder: er was voldoende plek om te schuilen met al die bomen, waarvan de toppen elkaar aanraakten. En niet te vergeten de tuinhuisjes die verlaten waren. Tja, er moest gebouwd worden.