Rode Dorp verdwijnt niet; schilderingen Berserik tijdelijk weggehaald
Begin vorig jaar schreef ik al over de Stationsbuurt. Verderop in de log staat ook een groot stuk over het “Rode Dorp”.
Dit is een hofje, dat al gebouwd werd rond circa 1841 door het Maatschappij van het Nut om de “asocialen” te huisvesten; dus nog vóór de bouw van het Hollands Spoor. In 1985 op werd dit hofje gerenoveerd voor sociale woningbouw bestemd voor alleenstaande jongere ouderen of oudere jongeren. Iedereen kende elkaar, hielp elkaar en iedereen droeg bij aan een leefbare omgeving waar het een genot was om te leven.
Volgens Norder werden het te kleine woningen voor het “huidige tijdsgewricht” en moest het Rode Dorp gesloopt worden.
Zelf vond ik het een pracht stukje stationsbuurt, al was er wel degelijk sprake van enorm achterstallig onderhoud. Veel mensen zijn intussen al verplicht verhuisd, omdat het tegen de vlakte zou gaan. Gevolg; veel dichtgetimmerde woningen wat het woonplezier natuurlijk niet bevordert.
Onlangs is toch besloten het Rode Dorp volledig te renoveren om daarna onderdak te gaan bieden aan jongeren en studenten.
Als je nu langs deze woningen rijdt, zie je nog wel de prachtige zonnenbloemen van Inge Krassenburg waar ik hier over schreef op de woningen ernaast, maar de bekende muurschilderingen van Herman Berserik in het Rode Dorp zijn nu – tijdelijk – verdwenen. Berserik maakte de panelen in 1985 samen met zijn kinderen in de gymzaal van de voormalige school aan de Van der Duynstraat.
De kleurrijke figuren krijgen, net als de wijk zelf, een opknapbeurt en keren dan terug.
Fijn!
Ik ben heel benieuwd hoe de schilderijen er straks weer opgeknapt uit gaan zien (en natuurlijk ook naar het Rode Dorp zelf!).
7 reacties
Pingback:
Nel de Jager
Hoi
Ik ben in de jaren zestig opgegroeid in deze buurt (Naaldwijksestraat/hoek Parallelweg). Als kind gingen wij altijd door het Rode Dorp omdat het voor ons iets magisch had. Tuinkabouters in soorten en maten. Geheimzinnige mensen achter de gordijntjes. Hadden altijd de weddenschap dat we de volgende ochtend weer gingen kijken omdat we dachten dat de kabouters in de nacht rond zouden lopen. Stonden ze anders? Ik heb het altijd een mooi stukje Den Haag gevonden. Goed dat het blijft staan en wellicht weer een plekje op de kaart va Den Haag krijgt. De schildering van Berserik vind ik prachtig. Mooi dat deze ook terugkomt.
Nog wel het vermelden waard. Ik ben Hagenees van geboorte, nu woonachtig in Amsterdam maar werk sinds kort aan economische ontwikkeling Zeeheldenkwartier (070).
Dank voor de leuke column
Pingback:
tagrijn
Gelukkig maar, want zo’n buurtje is toch eigenlijk een monument die op de Rijksmonumentenlijst thuishoort. Hopelijk wordt het werk van Berserik door deskundigen gerestaureerd zodat het niet voor altijd verpest wordt zoals het Red Yellow and Blue van Newman.
admin
@Tagrijn,
Het leuke is, dat kinderen van Berserik ze zullen restaureren en zoals ik al schreef, hebben zij hem ook met deze werken geholpen 🙂
Pingback:
Pingback: